Jak stworzyć własną sianokiszonkę?

Kategoria tereny zielone Opublikowano: Sep 15th, 2024

Sianokiszonka to jedno z najważniejszych źródeł paszy objętościowej stosowanej w hodowli bydła, szczególnie w okresach zimowych. Jej własnoręczne wytwarzanie pozwala nie tylko na obniżenie kosztów paszy, ale także na pełną kontrolę nad jakością produktu. W artykule dowiesz się, czym jest sianokiszonka, jakie ma wartości odżywcze, jak ją wytworzyć oraz jak uniknąć najczęstszych problemów podczas jej produkcji.

Czym jest sianokiszonka?

Sianokiszonka to fermentowana pasza objętościowa, która powstaje z podsuszonej zielonki – najczęściej traw i roślin motylkowych. Proces fermentacji odbywa się w warunkach beztlenowych, dzięki czemu pasza zachowuje swoje wartości odżywcze i jest łatwo strawna dla zwierząt. Sianokiszonka, w porównaniu z klasycznym sianem, ma wyższą zawartość wilgoci, co wpływa na jej większą wartość energetyczną i odżywczą.

Skład i wartości odżywcze sianokiszonki

Sianokiszonka dostarcza zwierzętom wielu cennych składników odżywczych:

• Białko – Trawy i rośliny motylkowe, z których powstaje sianokiszonka, są bogate w łatwo przyswajalne białko.
• Witaminy i minerały – Proces fermentacji pozwala na zachowanie dużej ilości witamin, zwłaszcza witamin z grupy B, oraz minerałów takich jak wapń i magnez.
• Energia – Ze względu na wyższą zawartość wilgoci w porównaniu z sianem, sianokiszonka dostarcza więcej energii.

Korzyści z własnej produkcji sianokiszonki

Produkcja sianokiszonki we własnym gospodarstwie niesie wiele korzyści:

• Oszczędność kosztów – Samodzielne wytwarzanie sianokiszonki jest tańsze niż zakup gotowej paszy.
• Lepsza jakość – Masz pełną kontrolę nad jakością materiału roślinnego, co wpływa na wartość odżywczą i zdrowotność sianokiszonki.
• Zrównoważone gospodarstwo – Produkcja własnej paszy wspiera samowystarczalność i pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów gospodarstwa.

Jakie rodzaje traw i roślin są najlepsze do wytwarzania sianokiszonki?

Do produkcji sianokiszonki najlepiej nadają się trawy i rośliny motylkowe, które mają wysoką zawartość białka i są łatwe do fermentacji. Oto najczęściej wykorzystywane rośliny:

• Życica wielokwiatowa – Bogata w białko, szybko rosnąca trawa, idealna do sianokiszonki.
• Tymotka łąkowa – Wysokowartościowa trawa, która dobrze przechowuje swoje składniki odżywcze.
• Lucerna – Roślina motylkowa o wysokiej zawartości białka i minerałów, doskonała do sianokiszonki dla bydła mlecznego.
• Koniczyna czerwona – Wysokobiałkowa roślina, która wzbogaca sianokiszonkę o dodatkowe składniki odżywcze.

Jak i kiedy zbierać rośliny, by dały najlepsze korzyści?

Aby uzyskać najlepszą jakość sianokiszonki, ważne jest zebranie zielonki w odpowiednim momencie:

• Optymalny czas zbioru – Rośliny powinny być koszone w momencie, gdy mają najwięcej składników odżywczych, czyli zazwyczaj w fazie wczesnego kwitnienia (przed pełnym rozkwitem).
• Podsuszenie – Po skoszeniu roślinność powinna zostać podsuszona do wilgotności na poziomie 30-40%. Zbyt mokra zielonka może prowadzić do gnicia, a zbyt sucha – do trudności w fermentacji.

Jak przygotować sianokiszonkę do fermentacji?

Kluczowym etapem przygotowania sianokiszonki jest zapewnienie odpowiednich warunków do fermentacji. Proces ten wymaga odcięcia dostępu powietrza, co można osiągnąć przez staranne sprasowanie i owinięcie paszy.

• Sprasowanie – Rośliny muszą być sprasowane w bele przy użyciu odpowiedniej prasy, co zapewnia usunięcie nadmiaru powietrza.
• Owijanie folią – Użycie folii jest niezbędne, aby pasza była szczelnie zamknięta w warunkach beztlenowych. Odpowiednia folia chroni przed dostępem tlenu i wpływem warunków atmosferycznych, zapewniając wysoką jakość sianokiszonki.

Jak i ile przechowywać sianokiszonkę?

Sianokiszonka powinna być przechowywana w odpowiednich warunkach, aby utrzymać jej wartości odżywcze i uniknąć pleśnienia:

• Czas przechowywania – Dobrze wykonana sianokiszonka może być przechowywana nawet przez 12-18 miesięcy, zachowując swoje właściwości odżywcze.
• Warunki przechowywania – Bele sianokiszonki powinny być przechowywane w miejscach chronionych przed bezpośrednim działaniem słońca i deszczu, aby nie doszło do uszkodzenia folii i przedostania się powietrza.

Najczęstsze problemy podczas robienia sianokiszonki i jak im zapobiec

Podczas produkcji sianokiszonki mogą pojawić się różne problemy, które wpłyną na jej jakość:

• Niska zawartość suchej masy – Jeśli zielonka nie jest odpowiednio podsuszona, może dojść do gnicia. Aby tego uniknąć, należy monitorować poziom wilgotności roślin przed ich sprasowaniem.
• Dostęp powietrza – Jeśli folia do sianokiszonki nie zostanie prawidłowo owinięta, do wnętrza beli może dostać się powietrze, co prowadzi do zepsucia paszy. Ważne jest, aby owijać bele kilkoma warstwami folii, aby zapewnić szczelność.
• Pleśń i grzyby – Najczęstszą przyczyną pleśnienia sianokiszonki jest uszkodzenie folii. Regularne sprawdzanie bel i ewentualne naprawy uszkodzeń mogą zapobiec problemom.

Podsumowując, własna produkcja sianokiszonki to opłacalna i skuteczna metoda dostarczania zwierzętom wysokowartościowej paszy. Kluczowymi elementami w procesie są odpowiedni dobór roślin, ich terminowy zbiór oraz prawidłowe sprasowanie i owinięcie przy użyciu folii do sianokiszonki. Dbając o te czynniki, możesz zapewnić sobie paszę najwyższej jakości, która będzie doskonałym źródłem energii i składników odżywczych dla Twojego inwentarza.